Maroko jako partner Unii Europejskiej w ograniczaniu nielegalnych migracji z Afryki Subsaharyjskiej i Sahelu

Abstrakt

Zadaniem artykułu jest przybliżenie polityki migracyjnej realizowanej pomiędzy Unią Europejską a Królestwem Maroka. W artykule zaprezentowano genezę współpracy. Autorka skupiła uwagę na tematyce związanej z ograniczeniem nieuregulowanej migracji z krajów Afryki Subsaharyjskiej i Sahelu oraz na pogłębianiu współpracy i wynikających z niej zobowiązań i innych konsekwencji. W 2015 r. zewnętrzne granice Unii Europejskiej przekroczono nielegalnie prawie dwa miliony razy. W związku ze zniesieniem kontroli na granicach wewnętrznych między państwami członkowskimi Unii Europejskiej niezbędne jest prowadzenie efektywnych kontroli na granicach zewnętrznych oraz inwestowanie w ochronę granic w interesie wszystkich państw członkowskich. Nieustannie rosnąca nieuregulowana migracja z Afryki Subsaharyjskiej i Sahelu spowodowała, że Maroko stało się państwem tranzytowym, a polityka zarządzania granicami Unii Europejskiej musiała się zmienić. Trasa przez Półwysep Iberyjski była najpopularniejszym szlakiem prowadzącym do Europy w roku 2018. Migranci podróżowali drogą morską i lądową, próbując dostać się do hiszpańskich enklaw, stanowiących jedyne granice lądowe Unii Europejskiej w Afryce. Rosnąca liczba nielegalnych przekroczeń granic zintensyfikowała współpracę między Unią Europejską a państwami Maghrebu. Maroko utrzymuje najbardziej rozwinięte stosunki z Unią Europejską, która powzięła wiele inicjatyw w celu pogłębienia współpracy w obszarze partnerstwa. Współpraca ta obejmuje nie tylko zarządzanie granicami, ale również ochronę migrantów i ich praw.

Bibliografia

1. Adamczyk A., The Role of Poland in the Creation Process of the Eastern Partnership „Yearbook of Polish European Studies” 2010, 13. [Google Scholar]
2. Amalfitano, C. Anró I., Rass-Masson L., Théron J. (red.), L’État de droit: actes des ateliers doctoraux 2019 de l’Université Degli Studi Di Milano et de la European School Of Law Toulouse, Cahier Jean Monnet, Presses de l’université Toulouse 1 Capitole, Toulouse 2020. [Google Scholar]
3. Banach W., Aspekty polityki Unii Europejskiej wobec Afryki w kontekście kryzysu migracyjnego, „Rocznik Integracji Europejskiej” 2018, 12. [Google Scholar]
4. Bartczak K., Jongberg K., Europejska polityka sąsiedztwa. Dokumenty informacyjne o Unii Europejskiej, 2016. [Google Scholar]
5. Belfellah Y., Le statut avancé Maroc-UE: bilan, enjeux et perspectives, Actes du séminaire: les relations arabo- européennes organisé par le Carep-Paris le 28 novembre 2018. [Google Scholar]
6. Ben Hamouda H., Le rôle de la France envers le Maghreb au sein de la Communaut é européenne (1963–1969) „Matériaux pour l’histoire de notre temps” 2010, 3, 99. [Google Scholar]
7. Bensaâd A., Les migrations entre Sahel et Maghreb, un enjeu de stabilité, de développement et de démocratisation „Outre-Terre” 2017, 53, 4. [Google Scholar]
8. Bovens M., ’t Hart P., Revisiting the Study of Policy Failures „Journal of European Public Policy” 2016, 23, 5. [Google Scholar]
9. Góralczyk B. (red.) Unia Europejska jako aktor na scenie globalnej. Razem czy osobno?, Warszawa 2014. [Google Scholar]
10. Gross-Wyrtzen L., Gazzotti L., Telling histories of the present: postcolonial perspectives on Morocco’s ‘radically new’ migration policy, „The Journal of North African Studies” 2021, 26, 5. [Google Scholar]
11. Guzal-Gec D., Europejska polityka sąsiedztwa – ewolucja i współczesne wyzwania wobec rozwoju euroregionów na zewnętrznych granicach UE (w Polsce), „Zeszyty Naukowe SGGW w Warszawie. Problemy rolnictwa światowego” 2016, 16, 3. [Google Scholar]
12. Jiménez-Alvarez M.G., Espiñeira K., Lorena Gazzotti L., Migration policy and international human rights frameworks in Morocco: tensions and contradictions „The Journal of North African Studies” 2021, 26, 5. [Google Scholar]
13. Kalicka-Mikołajczyk A., Ramy prawne i zasady unijnej europejskiej polityki sąsiedztwa wobec partnerów wschodnich, Wrocław 2013. [Google Scholar]
14. Khoré Traoré M., La gouvernance des flux migratoires de l’Afrique vers l’Union européenne, L’Europe en Formation 2019, 1, 388. [Google Scholar]
15. Krouz, Lanza N. (red.), Migrants au Maroc: Cosmopolitisme, présence d’étrangers et transformations sociales, Centre Jacques-Berque, Rabat 2015. [Google Scholar]
16. Mc Auliffe M., Triandafyllidou A., World Migration Report 2022, International Organization for Migration, Geneva 2021. [Google Scholar]
17. Przewodnik po prawie Unii Europejskiej, publikacja Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej, Warszawa 2009. [Google Scholar]
18. Real B., La cooperation en matière de sécurité entre le Maroc et l’Europe: l’Union Européenne est-elle incontournable? „Paix et Sécurité Internationales – Journal of International Law and International Relations” 2018, 6. [Google Scholar]
19. Rischka-Słowik B., Acquis Communautaire Sportive, „Gdańskie Studia Prawnicze” 2011, 1. [Google Scholar]
20. Rischka-Słowik B., Konstytucja sportu w Unii Europejskiej, Warszawa 2014. [Google Scholar]
21. Sasnal P. (red.), Niekontrolowane migracje do Unii Europejskiej – implikacje dla Polski, Warszawa 2015. [Google Scholar]
22. Turystyka społeczna a jakość życia, red. P. Różycki, Warszawa 2022. [Google Scholar]
23. Wytyczne polityki legislacyjnej i techniki prawodawczej, red. J. Barcz, Warszawa 2009. [Google Scholar]